Гэта старонка была вычытаная
Ну, во’ ўжо і час
Выбрысьці з касой, —
Хто-ж ахвоцен з нас
Уставаць з зарой.
Янка-ж-маладзец!
Рана рад устаць,
Каб—пусты канец!
Не цягнула спаць.
Як там ня было—
Неяк пакасіў:
Жніва навярзло—
Зжаў і павазіў.
Янка сяк, то так
Лета прамадзеў,
Стаў жыць ня-бы-як,—
Стаў есьць больш, як еў.
Хутка, да Пакроў,
Збожжа змалаціў,
Але чорт падвёў—
Чыншу не плаціў.
Стараста, як кнут,
Хоць як не прасі,—
Што-дня тут і тут:
Чынш плаці, нясі.
Магазыньнік, той—
Ані адагнаць:
—Ссып мне, што вясной
Браў шнур засяваць.
Янка рад, нярад,
А дыхнуць ані,
Быццам той скурат—
Круціцца ў вагні.
