Гэта старонка не была вычытаная
ВЫЯВА
III.
Пажарышчэ.
Досьвітак. Непадалёку ад пажару. Пасяродку стаіць дзікая груша. Валяецца колькі галавешак. Далей — трохі ў права — пачынаецца палаючая вёска: з некатарых хат асталіся ужо толькі печі ды коміны а па бакох лежыць асмалеўше бярвеньня. Пажар падбіраецца пад другі канец вёскі. Калі-не-калі узрываецца вецер і даносе снапы іскар. Чуваць гул полымя і людзкіх галасоў.
1-ы пагарэлец, (цягнучы лаву).
Скуль і як яно ўзялося?
С чыей хаты занялося?..
Сплю, як толькі сьпяць у ночы,
Чую, лезе дым у вочы:
Усхапіўся, пагледаю:
Морэм полымя гуляе;
Сам не знаю, ў што ўчапіцца...
Ну за лаву - прыгадзіцца.
(Ідзе далей)
2-гі пагарэлец, (з андараком і каптаном бабскім).
...Мы с сваёй яшчэ не спалі:
Дзіцянётка калыхалі...
