Гэта старонка не была вычытаная
Чэлавек, як і ёсьць -
З галавой і жывы.
Ці сюды, ці туды,
Ад калоды, ад пня.
Ўжо ня выйдзе ад нас
Аж да белаго дня.
Гу-та-та, гу-ля-ля!
Аж да белаго дня!
1-я русалка, (чэпляючыся ізноў за сук валасамі).
Як люблю я, люблю
Гутатацца вось так!
Як-бы дзе на градзе
Зацьвітаючы мак.
Помню гэта было
На зямлі між людзьмі:
Як любіла-ж яго
Сэрцэм, думкай сваймі!
Як бажыўся ён мне,
Што так любе і ён.
Сколькі ночэк зьвялі,
Сон ішоў нам ня ў сон.
Сон быў гэта, ах, сон.
Зноў зіма па вясьне:
Ён пашоў за другой,
Ён пакінуў мяне.
І тады, ах, тады
Адна сьцежка была -
Ці ў раку, ці ў пятлю...
Ну - ў пятлю я пашла.
