Старонка:Smyk biełaruski (1918).pdf/13

Ŭziaŭ ja hore dy ŭ anuču,
Kinuŭ ŭ polymia-ahoń,
Nijak hore nie zamučyǔ: —
Hore horem, jak štodzion.
Oj hore-ž majo!
Uziaŭ ja hore dy na wožy
Zawioŭ ŭ les, skruciǔ da pnia, —
Zaŭtra hore, jak świet božy,
Ulezło ŭ chatu jak štodnia.
Oj hore-ž majo!
Skłaŭ ja hore dy u doški,
Zakapaŭ u wielki roŭ,
Adyjšoŭ ad jamy troški,
Až u chacie hore znoǔ.
Oj hore-ž majo!
Zawiarnuǔšy u sałomu,
Hore ŭ łapać palažyǔ,
Abuŭ łapać, zyjšoǔ z domu: —
Hore horem, — łapać zhniǔ.
Oj hore-ž majo!
Skłaŭ ja hore u tarbinu,
Až u Meryku adwioz, —
Dumaŭ: tut abo ja zhinu,
Abo z hora budzie los.
Oj hore-ž majo!
Dyk i tut nima pakoju:
Z horem loh i z horem ǔstaŭ;
Musić Boh jaho z dušoju
Razam woźmie, razam daŭ.
Oj hore-ž majo!

III. Pieśnia.

Až śmiejałasia saroka,
Jak zharała baba honi;
Zajac spudziǔsia ad woŭka,
Ad harby padochli koni.
Až lisicy zabrechali,
Jak mužyk hračychu rwaŭ, —
Waŭki połudzień zabrali,
Jak jon piešy snop wiazaň.
Baba lulku kure ǔ chacie,
A mužyk piare kašuli,
Koń pasiecca na łapacie,
A na wierbie rastuć duli.