Старонка:Skrypka biełaruskaja (1918).pdf/17

Što za hranie, što za hranie.
Što to budzie, što to budzie
Z hetaj pieśni ŭ našym ludzie?

Wostry zuby, jakby s piły,
Koluć, režuć, ciahnuć žyły,
Smalać, palać, piakuć, studziać,
Starych, małych zo snu budziać.
U płamieniach kožny stanie:
Što za hranie, što za hranie.
Sto to budzie, što to budzie
Z hetaj pieśni ŭ našym ludzie?

List dubowy pat chleb ścieluć,
Žołud jaho ŭ žornach mieluć,
A hdzie z duba choć pylinka,
Hrudź trasiecca, jak asinka,
A hdzie tolki dudka świšče
Ludzi biahuć, jak na jhryšče,
Jak na dziwo kožny stanie:
Što za hranie, što za hranie,
Sto to budzie, što to budzie
Z hetaj pieśni ŭ našym ludzie?

|}

ARTYST HRAJKA.

Skrypka hraje, skrypka skače,
A muzyka ŭ dušy płače,
Ściśnie struny smykam žachnie,
Až ad bolu narod achnie.
Corny wočy, bliś, slazoju.
Struny stohnuć pad rukoju.
Sam muzyka z skrypkaj zliŭsia
I jak wiecier ŭ niebo ŭzwiŭsia
Wieś u pieśni, wieś u honie.
To śmiajecca, to znoŭ stohnie,