— Treba jamu ješče dadać — kazaŭ Boh.
I daŭ Boh čeławieku ciarpieńnie.
Čeławiek pačaŭ rabić ciarpliwa swaju rabotu i čaściej da mety dabiraŭsia, ale ješče nie stawało jamu świordaści i radaści, bajaŭsia jon, mo nie ŭdascca jamu rabota jaho, mo pracuje jon daremna.
— Treba ješče jamu dadać — skazaŭ Boh i daŭ čaławieku wieru, nadzieju i miłaść.
Tady ŭžo zažyŭ čeławiek na ziamli poŭnym žyćciom.
Pytańnia dla hutarak i piśmiennych rabot. Chto stwaryŭ čeławieka? S čaho paŭstaŭ čeławiek? Što najpierš Boh daŭ čeławieku? A paśla? A paśla? A ješče paśla? Ci byŭ čeławiek zdawolen i čamu nie? Što u kancy daŭ Boh čeławieku?
Što takoje wiera? Što takoje nadzieja? Što takoje miłaść, abo luboŭ? Kaho my pawinny lubić?
Rupicca — staracca, kłapacicca.
Zahadki.
1. Stary dziedzia na žerdzi jedzie.
2. Pamiž dubinki, pamiž laszczynki kusok skuracinki.
3. Lažyć kałoda siarod bałota, nie hnije ani sochnie.
4. Staić dziadok nizak, a na im sto ryzak.
5. Sałamianaje pole, łubiany płot, a žywy uschod.
6. Być može i z drewa, bywaje i z miedzi, kaniečna patrebna pry kožnym abiedzie.
7. Dwa kancy, dwa kalcy, a pasiaredzinie ćwiek.
Adhadki: 1. Swietač. 2. Cep. 3 Jazyk. 4 Kačan. 5 Kuryca na jajkach. 6 Łyžka. 7 Nažnicy.
