Перайсці да зместу

Старонка:Rodnyje zierniaty (1916).pdf/137

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

pryščeplajuć ludziam, kab nie chwareli na wospu. Miljony ludziej kormiacca karoŭim miasam. Z łoju robiać świečki i myło. S pierepalenych kaściej robiać nawoz dla nawožeńnia ziamli.

Ale papraŭdzie, što značyć karowa, mohuć skazać tolki dzieci biednych ludziej, u katorych, kab nie karoŭka, byłab kruhły hod suchaja pośnica. Karoŭje małako tysiačy tysiač dziaciej što-hodu zbaŭlaje ad śmierci.

Karoŭje małako tysiačam haspadaroŭ daje sposab zdabyć hrošy na pilnyje patreby.

Adnym słowam, karowa — adna z najbolej karysnych dla čeławieka žywioł. Sama pa sabia karowa — žywioła łahodnaja, razumnaja i miłaja,

Jak-že treba dahladać karoŭ, kab im dobra žyłosia i kab jany za swajo dobraje žyćcio dobra płacili małakom?

Karowa, jak i ŭsiakaja inšaja žywioła, pierš-na-pierš wymahaje strawy. Karowi za strawu słužyć usiakaja zialonaja trawa i sieno. Najbolej daje małaka karowa tady, kali jana zaŭsiody syta, zaŭsiody ŭ paru najeŭšysia.