lać swaje wialikaje cieło. U strusia hetkije maleńkije krylcy, što jon nia može lotać. Zatoje ŭ jaho wielmi wialikije, mocnyje nohi. Jon može šparka prabiehać wialikije adlehłaści, šukajučy sabie žeru.
Jeść struś nasieńnia raślin, drobnych žywiołak i hetamu padobnaje. Šyja u strusia wielmi doŭhaja, dziela taho, što jamu treba z ziamli padnimać korm. Na wysokich nahach, z doŭhaj šyjaj, struś wielmi wysoka trymaje haławu i može daloka dahledzić zdobyč i zdaloku zhledzić niebaspieku.
Roznyje admieny ptušak wijuć sabie hniozdy inačej i wybirajuć dla hniozd roznyje miejscy.
Łastaŭka lepić sabie hniazdo z hliny, dzie niebudź pad strechaj ci pad wystupam skały.
Saławiej wije hniazdo blizka ad ziamli, u hustych kustoch, s suchoj trawy.
Warony, hałki, kaŭki wijuć niepryhožyje, nieachajnyje hniozdy z drobnaho prućcia wysoka na drewach.
A žaŭwaranak prost znachodzić sabie jamku na ziamli, wyraŭniaje jaje i składaje ŭ jaje swaje jaječki.
Adny ptuški sielacca — kožnaja siemja paasobku, inšyje lubiać rabić hniozdy blizka adno ad druhoha.
Wy, mabyć, bačyli hniozdy kawak, — nabudawana na drewach ich mnoha adno kala druhoha!
Na poŭnačy na hołych skałach wijuć sabie hniozdy čajki, hahi i inšyje ptuški. Jany zhodliwa žywuć pobač i pamahajuć adny adnym hadawać dziaciej: ni adzin luciec nie adwažycca padyjści da ichniaho mnohaludnaho haradka.
U łastawak, hałuboŭ, sałaŭjoŭ, waron, karšunoŭ i šmat jakich inšych ptušak wyłuplajucca z jajec biazsiłyje ptušeniaty. Baćkom prychodzicca doŭha karmić ich, pakul jany akryjajuć i zdužajuć zlacieć z hniezda. Woś dziela čaho hetkim ptuškam treba budawać hniozdy.
Maleńkije-ž kurapatki, pierapiołki, kački, husi
