Гэта старонка не была вычытаная
Jak budziem zmušany paddacca —
Tady žyćcio my addamo.
— O, tak, sakolik, žyć nam treba!
Hlań, jak žyćcio ciapier burlić,
Jak ŭsio uznosicca da nieba,
Jak rodzicca, jak choča žyć!
Widać jak ŭsiudy jość zmahańnie,
I da žyćcia jak rwiecca ŭsio,
Jak bjecca ŭsio za isnawańnie,
Žyćcia chto maje pačućcio.
I my zmahajemsia, kachany,
Za naš pracoũny toj narod,
Što ŭ lancuhoch jašče skawany
I z Krywičoŭ wiadzie swoj rod.
— O, tak, pralesačka wiaśniana,
Zmahańnie ŭsiudy musić być!…
Ščaśliwy my z taboj, kachana,
Što wiedajem pašto nam žyć.
ŭzaimnaha kachańnia puty,
Nam miła j lohka jość niaści;
Praz zły i hordy świet zapsuty
Da mety budziem śmieła jści.
|}
