Гэта старонка не была вычытаная
VIII
Prajšoŭ dzień letni i śpiakotny.
Ǔžo lud siarmiažny i harotny,
Što ŭ poli pracy addawaŭsia,
I mocna potam abliwaŭsia,
Šmat zmučany damoŭ špiašaje
I pieśni sumnyja spiawaje.
Zajšło ŭžo sonca za haroju;
I z niejkaj cichaściu światoju
Niabiesna hładź hladzić lazurna
I niebaschił bliščyć purpurna.
Za wioskaj ŭ poli, pry darožey
I pry zialonieńkaj biarozcy,
Jak dzikaja ŭ poli roža,
Siadzić dziaŭčynačka pryhoža.
Jana siadzić tak la biarozki;
Zwisajuć joj pryhoža ločki.
Hladzić u dal jana zadumna
I niejak mrojna i niasumna.
Dziaŭčyna heta jość Irenka,
Nam dobra znanaja panienka.
Ǔ ruce listy jana trymaje;
Pra źmiest ich mrojna razwažaje.
