Старонка:Puty kachańnia.pdf/13

I što dahetul jšče nia znaje,
Sto biez ŭzaimnaści kachaje.
Jana pačała razwažaci,
Jak tut z Jazepam pastupaci,
Kab jon źmianiŭ pierakanańnie
I bolš nia bawiŭsia ŭ kachańnie.
— Niadobra robiš, moj susiedzie,
Tabie biada u chatu jedzie;
Bo hetkija dušy turboty
Da pracy nie dajuć achwoty.
Jany ŭsie dumki zabirajuć,
Ludziej ŭ suchoty zahaniajuć.
Dyk, mój susiedzie, druža miły,
Šanuj lapiej swaje ty siły;
Cani siabroŭstwa pamiž nami.
Z taboj my budziem kampanami,
Tak jak kaliś z hadoŭ dziacinnych
Z tych časaŭ dobrych i niawinnych
Ale ty musiš mnie źmianicca,
Ty musiš dumkaŭ tych pazbycca.
Jakija ty, jak kažaš, maješ,
Kali mianie ty spaminaješ.
Jazep ŭhladaŭsia joj miłosna,
I tak była jana raskošna,
Što joj dušoju ŭwieś addaŭsia;
Na jejnu mowu nia ŭsłuchaŭsia.
Jon ačarowany kachańniem,
Tych roznych jejnych razwažańniaŭ
Nia moh naležna acanici-
Nie pradstaŭlaŭ-kab nia lubici.
Nia znaŭ što heta ŭsio waroža,
Što Irka z im parwaci moža…