z terenów Estonji i Łotwy przez emisarjuszy tychże były buntowane, a następnie kierowane do formowania t. zw. III armji Wrangla na terenie Polski. Sawinkow, ówczesny działacz polityczny, został otoczony przez dyplomatów sowiecko-niemieckiego sztabu, opanowany, sprowokowany i pod wpływem tych Niemców od września siedział na dwóch stołkach. Bezpośrednie wpływy na niego mieli baron Diwgoff-Derental, jego żona, komunista Fomiczow, Glazenapp, pułk. Erdman, pułk Pawłowski Część z nich znajduje się obecnie w Niemczech reszta jak Pawłowski, Fomiczow. Diwgoff-Derentalowie, po całym szeregu wystąpień partyzanckich i wypadów ze strony Polski przeciwko Sowietom po wojnie w 1921 r. w celach szkodzenia Polsce czynionych, a uknutych w sztabach niemieckich, zostali wreszcie wydaleni z granic Polski do Gdańska a potem już stamtąd ściągnięto Sawinkowa do Moskwy, gdzie go zlikwidowano, o czem w swoim czasie była bardzo głośna sprawa w prasie. Przy takich warunkach ciężką była praca pokojowa; wobec kłamliwych wersyj w 1921 r. w po w. Bracławskim ziemi Wileńskiej w folwarczku Stokopijowo był aresztowany ś, p. mój ojciec, a w Wilnie ś. p. mój brat. Ze areszt był bezpodstawny najlepiej dowodzi, że nie tylko nie wytoczono żadnej sprawy ani ojcu ani bratu, i przeproszono za omyłkę, lecz omyłka ta kosztowała ich wiele zdrowia i zniszczyła placówkę pracy przy odbudowie zrujnowanej siedziby przez wojnę. Poczęły się szerzyć o mnie i o mojej działalności na froncie najpotworniejsze wersje, kolportowane za pośrednictwem prasy i wydawnictw, jako przy kład: przez podburzonych żydów wydanie książki, pod tytułem „Inwazja bolszewicka a Żydzi“, gdzie Szyper, Hartglas i Grunbaum, posłowie żydowscy, wystąpili z najokropniejszemi oskarżeniami o zbrodnie rzekomo przeze mnie dokonane. Zbrodnie wykoncypowane przez agentów, a jeżeli faktycznie
