Pieraniasiz̓ Boz̓e czeraz lōhońkij duszōk.
Dajz̓e Boz̓e na taku umołotom,
U dziez̓y padchodom, u pieczy rostom.
Dajz̓e Boz̓e na stalē syćciu.
Nié mahū raczyć, praszu pana wybaczyć.
|}
LVI. (Xiąz̓. 2 piosn. LXVII.)
Panoczyk, panoczyk, pryjmī nasz wianoczyk,
Zapalī panie świeczku, da wydzi na sustreczku.
Panoczyk, panoczyk, pierajmiz̓ nasz wianoczyk;
Wianoczyk pierajmaić, zōłato dawaić,
Is chlebem is solju, iz dōbraho zdaroúja nadzialaić;
A my z̓ali, siłaú pacierali,
I na heta zarablali.
|
LVII. (Xiąz̓. 3 piosn. III.)
Ściudziōnaja rasā palā,
Puścī mianiē damōú panie;
Maje damy dalōkije,
Pierachody wialīkije;
A siem mil borom icī,
A wośmaja dalinaj,
Dziwiataja k świkratku ú dwor.
A świkratok pierajmaić
S cisōwymi wiadziōrkami,
Szaukōwymi paczōpkami.
A szleć mianiē maładzicu
U Dunaj pa wadzicu.
A świkratok moj tātańka,
Ni wadyz̓ ty z̓ydajesz,
|
._%D0%A3%D0%B7%D0%BE%D1%80_8.png){kind=small}
