Mnie jābłyna, nie matula,
Zielōnaja, nie rōdnaja.
Prychilū sie da jaworu,
Da mnie jawor, nie ōjczeńko,
Zielōnieńki, nie rōdnieńki.
Ja bez matki, ja bez ajcā,
Błukaju sie jak aúca!
Bez siestry, bez brata,
Ja biedny siratā!
|}
XLVI. (Xiąz̓. 5 piosn. VIII.)
Zaz̓uryú sie jasny sakałoczek
Szto nie rano z wyraju wyletaje,
Niehdzie sieści, hniezda źwiścī.
Siadu padu, u wiszniowóm sadu,
Saújū hniēzdeczko z zielonaho drewa.
Za haroju śniehi wypadali,
Na dalinie bystre reczki stali;
Üsie sałdaty u pachōd wystupali.
Ü aharodzie zaćwitała roz̓a;
Paznała matka syna u pachodzie.
Wiernī sie synku da domu,
Zmyju tabiē bieło hałoúku. —
Zmywāj maci sabiē, nie mnie;
U polu daz̓dzē drōbnyje,
Zmyjućz̓e mnie, daz̓dzē drōbnyje,
A wysuszać wietry būjnyje. —
Wiernī sie synku da domu,
Paścielū tabie biełu paścielku. —
Ścielī maci sabiē, nie mnie;
Oj u polu trawā szałkōwaja,
|
._%D0%A3%D0%B7%D0%BE%D1%80_8.png){kind=small}
