Bożonarodzeniowe, czyli Koladne.
VII. (Xiąz̓. 1 piosn. VIII.)
Da kazāú chmielōk da na tyczki īduczy:
Czemū mieniē da nie brali.
Da kazāú chmielōk da pasychājuczy,
Czemū mieniē da nie chawali.
Uz̓ōz̓ wy mieniē ciepiēr nie wāźmiecie,
Uz̓oz̓ wy mieniē da nie schawājecie,
Ani u biēłyje mieszeczki,
Ani u dubōwyje sudzīnoczki.
Uz̓oz̓ ja raskaczu sie,
Uz̓oz̓ ja da rassyplu sie.
Da kazāú Kazuśko da wychōdzieczy s chatki:
Czemū mieniē u osień nie z̓enili;
Uz̓oz̓ wy mieniē ciepiēr nie udziērz̓ycie,
Uz̓oz̓ wy mieniē ciepiēr nie uhlēdzicie,
Ani u biełoj siermiaszce,
Ani u nowoj chatce;
Pajdūz̓ ja mandrūjuczy,
Sabie dziēwuńki szukājuczy.
|
VIII. (Xiąz̓. 1 piosn. XXXIII.)
Oj stuk matko stuk,
Szto to jenō tut;
Czy chto strechū razrywaje,
Czy chāteńku wiernie?
Cicho synku, marōz stuczyć,
Kalāduńku hałosić;
Buduć blincē i kāúbasy,
Harēłeczka z miodem.
|