90
lomownej, a kwoktucha o ubolewającej, lub zrzędzącej; toz̓ samo o podobnych męszczyznach sakatūn, klekot, kwaktūn, zrzęda.
Saładucha, i. z̓. mówimy w Litwie: sołoducha. Jestto gatunek pokarmu słodkiego, robionego nie dawnemi czasy ze słodu z̓ytniego i przedawanego na rynkach miastowych, np. w Słucku. Ze skwaśniałej sołoduchy robił się kwas.
Sałamacha, i. z̓. gatunek zacierek, lemieszki, sałamacha. Ross. салама̄ша.
Saroczka, i. z̓. koszula. Ross. nieuz̓ywane сорочка, koszula, moz̓e uz̓ywańsze, w znaczeniu: chorągiewka na statkach wodnych, czepek.
Schlusīć, skłamać; to samo, co machlawāć.
Ściabłō, a. n. drąz̓ek od słupa piecowego drzewianego do ściany przeciwległej chatniej przymocowany, dla wieszania odziez̓y. Dalm. sztablo, drzewo; Raguz. stablo, drzewo. Lind.
Ściebłō, a, n. źdźbło, zdziebło; gdzieindziej uz̓ywają oszorstek. Ross. сшебель, сшебелекъ, łodyga, trzonek łodygi, pieniek pióra. Czesk. i Słowac. steblo, Kraiń. sthêblu, Kroac. szteblo, Cerk. stiebło; łodyga kolankowata u roślin trawnych, nazywająca się ździebłem. Lind.
Sciobać, aściobać, ćwiczyć, oćwiczyć. Ross. стегать, стегнуть, chłostać, smagać, ściegiem szyć, stębnować, pikować. Po polsku ściebać, naściebać; nawlec na nitkę, jak paciórki, nasilić tez̓ na nitkę czego. Lind. Nizać, zamiast tych polskich słów uz̓ywanego w Litwie s krewickiej nazowy, nie ma w Słowniku Lindego; jest tylko Ross. низа̄ть.
Siādrewo, (przysłówek) chłodnawo.
Sieredolszy, sieradolszy, średni, np. brat, siostra.
Siorbać, chleptać, wysiorbać, wychłeptać. Gorliwy Etymolog mógłby s tego zrobić sorbet turecki; tem bardziej, z̓e i Linde pod wyrazem nieuz̓ywanym polskim: sorbać, serbać, sarbać, (sorbere, łacińsk.), którym są podobne wyrazy w innych nazowach sławiańskich, kładzie turecki sorbet, napoj s soku cytrynowego, a Kroac. serbet i Słowac. sherbet, miód pity. Sorbać zaś polskie znaczy jeść, lub pić cedząc niby przez wargi; przeciwnie siorbać krewickie, mówi się o niegęstej jakiej potrawie, np. krupniku, jedzionym prędko,
