78
i gdy się spaliły, zawierano tę hrubę zasłonką drewnianą, lub blachą. Nie było w izbie czadu (swądu od pieca, czad wyraz nieuz̓ywany); ale nie było i ciepła. Przeniesiono nad hruby, piece szwedzkie, i hruby zniknęły. Po polsku gruba, y. z̓. dół, loch, ziemianka do chowania ziół, owoców, zboz̓; lochy, gdzie kopią kruszce. Niemieckie die Grube. loch. (Linde.)
Hubica, y. z̓. nazywamy w Litwie: ściana, hubica; lecz w Lindym ani ściany w tem znaczeniu, ani hubicy nie ma. Jestto osnowa przędzy na płótno, która się liczy na hubicy, co do długości swej. Zwyczajnie ta się robota odbywa przy ścianie na drąz̓kach przeciwległych opatrzonych kołkami, na które się przędza pasmami snuje. Mówią: wytkałā piać hubīc, t. j. pięć ścian; długość pięciu ścian wiejskich chatek malutkich.
Hudzīć, ganić, ogadywać: hudzīć dzieciukoú, ogadywać, ganić chłopców; adhudz̓ōna dziēwaczka, (w nazowie naddźwińskiej) odmówiona przez obmowę na młodziana, dziewczyna; razhudzīć, odradzić. W polansko-ukrainskiej: hudyty. Ross. гудить, rzępolić, grać, гудѣть, brzmieć, brzakać.
Hūtarka, i z̓. rozmowa, wymowa czyja, pogadanka, pogłoska. Hūtaryć, pogadać, porozmawiać. Ros. гуторъ, гоzhowor; гуторить, rozmawiać, paplać.
Huzyr, a. koniec snopa przeciwległy kłosom; knowie, w Wielkopolskiem (patrz Szkółkę Niedzielną r. 1839 str. 83.) U Lindego knowie, ia, n. znaczy s Knapskiego ździebełko suche, i w liczbie mnogiej zbiorowo: sztuki źdzbła. Huzyr mówi się czasem o drzewie zamiast komet.
I.
Jatroúka, i. z̓. jątrew’, bratowa: dwóch braci z̓ony zowią siebie jatrōúkami. Samskryckie jatra i jantra, bratowa. Cerk. jatrow. Ross. ятронь, jątrew’. W Nowogródzkiem jest majętność piękna nazywająca się Jatra. Majewski w rosprawie swojej o języku samskryckim str. 178, i tu przysłówek nabywa takz̓e jatra.
K.
Kleć, ci. z̓. kleć, w Lepelskiem, która się w Nowogródzkiem świronek nazywa. Cerk. kleć, Czesk. kleć, klatka,
