Гэта старонка не была вычытаная
Dziamjan. Dy što tut doŭha hawaryć! Treba zapytać ich!
Daniła. Wola i ty, Astap! Čuli ab čym tut idzie hutarka? Kali čuli, dyk ci zhadżajeciesia złučyć swajo żyćcio?
Astap.
Ciabie, kachanaja, pytaju:
Ci chočaš życi ty sa mnoju?
Ci żwiażam my sudźbu z sudźboju,
Adkaz chaj budzie za taboju.
Wola.
Astap kachany, nia pytajsia —
Swaju padaj ty mnie ruku,
I pojdziem my żyćcia pucinaj
Plačo i plačo, duša ŭ dušu.
Razam.
Nas złučaje Boža siła,
Serca z sercam pałučaje
Nie razłučyć nas mahiła
I nat‘ śmierć nie razjadnaje
Chor.
Ich złučyła Boża siła —
Serca z sercam pałučyła:
Ich i śmierć nie razjadnaje,
Nie razłučyć ich mahiła.
(Daniła stanowicca na pieradzie sceny, Dziamjan kala jaho)
Daniła. Dyk značycca zhoda?
Usie. Zhoda!
