Перайсці да зместу

Старонка:Pieraškoda (1937).pdf/49

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Hanna. Dy kińcie wy ŭžo śpiawać jaje. Lepš druhuju zaśpiawajcie. Niaŭžo-ż wy inšaje nia ŭmiejecie?

Piotra. Umieć umiejem, ale pakul što treba i hetuju skončyć. Żar, chłopcy!

Chor.
Rad by żonku caławaci
Kačarha staraja —
Idzi won, lepš adčapisia,
Bo ja maładaja
Idzi won, idzi won
Bo ja maładaja.
Idzi, dziedu, małacici,
Nie zaminaj ŭ chaci.
Pryduć skora maładyja
Treba ich pryniaci.
Nu wiadoma, nu wiadoma
Treba ich pryniaci.

Astap. Dosyć, chłopčyki, jašče paśpiejem naśpiawacca. (Da Tarasa.) A kali-ż wiasielle budzie?

Taras. Dy pa mnie choć by i siahońnia. Dziamjan, a Dziamjan! Można siahońnia, ci nie?

Dziamjan. Kali niama nijakich pieraškodaŭ dyk można!

Hanna. A jakija tam jašče pieraškody!

(Ubiahaje z wienikam Domna i pačynaje bić Tarasa.)