PRADMOWA.
Ad sposabu nawučańnia pačatkoŭ wielmi mnoha zaležyć dalejšaja nawuka čytańnia; dziela hetaho na nawučańnie pačatkoŭ wučyciel pawinien zwiarnuć asabliwuju uwahu, i na hetu reč treba kłaści nie škadujučy pracy, dy starajučysia, kab kožnaje dzicia dobra usio wyrazumieło. Kožnu pačatkowuju lekciju treba pierachodzić z dziaćmi wustna, kab dzieci sa słoŭ wučyciela zrazumieli, čaho ad ich wymahajuć, a wučyciel pawinien staracca, kab dzieci nawučylisia lekcii nie mechanična tolki.
Pastupajučy u škołu, najčaściej dzieci umiejuć užo ličyć da 10 i bolej; wučyciel pawinien wykarystać hetu malenkuju wiedu swajho wučnia dziela nawuki liter, zadajučy wučniu paličyć zadadzienuju literu u drukawanym radku, odstupie, abo i na ŭsiej stranicy. Adšukiwajučy zadadzienuju literu miž inšymi, wučeń nawučajecca paznawać jaje na usiakim miejscy, jaho woka prywykaje da form jaje i aswaiwajecca z roznaj wieličynioj litery.
Usie dzieci lubiać rysawać i chapajucca za pisańnie. Hety naturalny nachił dziaciej da pisańnia wučyciel takže pawinien wykarystać, zadajučy dzieciam pisać zadadzienuju literu, jak jana drukujecca. Nima što bajacca
