НА ПОЛІ ВЯСНОЙ. Люблю я прывольле Шырокіх палёў, Зялёнае морэ Ржаных каласоў
І вузкіе ўстужкі Мужыцкіх палос. Люблю цябе поле! Люблю я твой лё!
І грушы старые, Што ў жыце шумяць, Зялёные межы, Далёкую гладзь;
Люблю я дарогі, Што леглі між гор; Ў нізу пад гарою Ручча разгавор…
Люблю я узгоркі, Песчаны курган І сіняго неба, — Далёкі туман.
