„Aduréŭ pan! — tož budzia niaščáścia biarémia!
„Zleź bo pan!“ — dyj štob zsiéści, prytrymáŭ jon strémia.
Uwyšlí janý ŭ zámak; Harwaz pry paróhu
Staŭ, dyj káže: „Tut daŭniej paný, chwalić Bóhu,
„S céłaju čaradóju dworskaje hramády,
„Razbiráli mužyčkóu spory, niaśli rády,
„Ci skónčyŭšy półudzień z haśćmi zabaŭláliś,
„Aśli wialí razkázy, žártami mianiáliś.
„Maładziéž, woś na wajnié, ŭ ražónki huláła,[1]
„Ci na padwórji kaniéj pánskich uježdžáła“.
Uwyšlí dálej, Harwáz kaže: — „tut u sieni,
„Kámianiami zasłánaj, skólka jość kamiéni,
„Bólej łópnuła bóčak z winóm pry achwócie:
„Šláchta ciahnuła kufy, paciéła ŭ rabócie,
„Jak sabrałás na rádu, áśli winšawáńnia,
„Dziéle imianín panskich, ci na palawáńnia.
„Pry abiédzie na harý muzyka tut stała,
„Na warhánach, na dudkach, na skrýpkach ihráła.
„Ledź parádkam zdaróŭja prahłynuć uśpiéli,
„Truby až padrywáliś, tak ščýra hudziéli.
„Najpiérš tam karaléŭśka zdaróŭja wiaścíli,
„Dabradziéja Prýmasa[2], karaléwy píli,
„Dálej šláchty i céłaj Réčypaspalítaj;
„A na kańcý pa piátaj čárce ŭžo wypítaj,
„Rawiéli „Kachájmysia!“[3] hórła zabaléła!
- ↑ U ražónki huláła: — héta špáhi, što ciapiér piachótnyje achwicery nósiać pry bakách.
- ↑ Prymás — najstáršy ŭ Pólšy ksiondz Biskup; jon, pa śmiérci karalá, pakul druhóha bywała wýbiaruć, práwiŭ Pólšaju.
- ↑ U Pólšy byŭ abýčaj, što za abiédam, ci wiačéraj, kalí načnuć pić za zdaróŭja, to na kańcý kryčáć „kachajmysia“, pjuć, dyj abnimájucca. —
