USTUP.
Žałasna stohnie, horkimi ślaźmi zaliwajecca Biełaruskaja Staronka-Maci. Z Jaje serca, prabitaha zdradaj rodnych dziaciej, ściakaje kroŭ na zakamianiełyja dušy Jaje wyradnych synoŭ: renehataŭ adstupnikaŭ.—
Jana im dała žyćcio, jany pačuli ad Jaje pieršaje biełaruskaje słowa matčynaj piaščoty, Jana, ich rodnaja matka, pad sumny spieŭ biełaruskaj pieśni ich kałychała, utulajučy da spakojnaha dziacinnaha snu, karmiła ich swaimi hrudźmi, dzialiłasia z imi astatniaj kroškaj chleba, baraniła ich ad roznych złybied; Jana ich uzhadawała i dała im dušu biełaruskuju.
A jany Jaje adraklisia…
Adraklisia swajej rodnaj Maci! Adraklisia, ździekujucca nad Joj, śmiajucca, hladziać i ciešacca z Jaje hora…
A Jana bosaja, hałodnaja, sumna hladzić na swaich wyradnych dziaciej — renehataŭ, sytych, bahatych, nia chočačych Jaje znaci, nia chočačych dać Jej skarynački chleba, nia chočačych wyrwać z Jaje serca wostry mieč synoŭskaje zdrady…
Płača Matačka rodnaja. Ślozy ljucca na krywioj i potam ablituju Biełaruskuju ziamielku.
Płačuć ćwiordyja kamieńni, płačuć nieprachodnyja biełaruskija puščy, plačuć reki, waziory, płačuć uzhorki i sienažaci, płačuć žywiołki i ptuški, plačuć kuściki i traŭki, plačuć ciomnyja chmarki, usio plača nad niadolaj niaščasnaj, apuščanaj praz rodnych dziaciej — adstupnikaŭ Maci Biełarusi.
Tolki samyja Jaje dzieci-wyradki — renehaty nia
