Гэта старонка не была вычытаная
Na tych, što Krywickaj
siamji adraklisia
biasstydna, haniebna
čužym pradalisia.
A ceła ziamielka,
dyk ŭsio narakaje
i tak renehataŭ
k sabie paklikaje:
Maje dzietački,
darahieńkija,
čamu wy ŭ mianie
tak błahieńkija?
Ci-ž wam nie dała
siły mocnaje,
dušy ščyraje
nie falšywaje?
Na ŭłońni maim
wy radzilisia,
swaju moładaść
prawiali sa mnoj,
A ciapler mianie
wy zabylisia
i pašli słužyć
wy matcy čužoj.
I pakinuli
wiosku rodnuju,
dzie maleńkija
i ščaśliwyja
Żyli ŭsie kaliś,
zabaŭlalisia
j swajho rodnaha
nia čuralisia.
A ciapier wy ŭsie
parabilisia
złymi, drennymi
renehatami.
