Гэта старонка была вычытаная
Хачу прадаць сваю пасаду,
А сам на гандаль я засяду,
Мае вы родненькія братцы, —
Хачу я сальнікам заняцца.
— Браток Фядос! — Міхал гаворыць: —
Ня будзем доўга мы гуторыць:
Вось вам рука! — Фядос даў руку,
І ў тым агульным шуму-гуку
Зачаўся торг, пайшлі бажыцца,
Ў жаданьні шчырым падружыцца,
Каб потым, далей, пры спатканьні
Ня мець ніякіх нараканьняў.
— Дык так: тры тысячы, Фядосе! —
Той пальцам шоргае па носе,
Мінуту мысьліць, разважае.
Мінута важная, цяжкая.
І ціха, ціха стала ў хаце.
— Няхай так будзе, пане браце! —
Гукнуў Хадыка канчаткова.
Яны рукамі крэпяць слова,
Антось ім рукі разьнімае.
— Няхай-жа бог нам памагае!
— Панамі будзеце, панамі,
Ядзяць вас мухі з камарамі! —
|}
