a ŭ baby dačuška Hanka, a ů Hanki sučačka Haůka, a ŭ sučački tawaryška-kisia Lizanka, a ŭ kisi hadawanka — myška Samahryzka.
Raz wiasnoj uziaŭ dzied rydal dy hrabli, ŭskapaŭ u harodzi hradku, hnojem krychu paprynadziů, hrablámi pryhramàdziů, zrabiŭ palcam dzirku i pasadziŭ repku.
Pracawaŭ dzied nie marna: ŭzyjšła repka bujna. Što dzień išoŭ dzied u harod, nabraůšy wady powien rot, swaju repku paliwaŭ, raści jej achwoty dadawaŭ.
Rasła dziedawa repka rasła! Spierša takaja, jak myška była, paśla jak kułak, paśla jak burak, paśla jak dwa, ů kancy stała jak dziedawa haława.
Ciešycca dzied, až nie znaje dzie stać. „Čas, — kaže, — našu repku rwać.“
Pajšoŭ dzied u harod, uziaů repku za zialony čub: ciahnie rukami, upiorsia nahami, mučyŭsia, pacieů uwieś dzień, a repka siadzić u ziamli, jak pień.
Kliče dzied babu Ahapku: „chadzi, babka, nie lažy, mnie repku rwać pamažy!“
Pajšli jany ů harod. Uziaŭ dzied repku za zialony čub, baba dzieda za plečy — ciahnuć, až pot ciačé! Torhaje dzied repku za hryŭku, torhaje baba dzieda za abšyůku. Pracujuć rukami, upirajucca nahami; pramučylisia ŭwieś dzień, a repka siadzić u ziamli, jak pień.
Kličuć jany dačku Hanku: „Chadzi, dačuška, nie alžy, nam repku wyrwać pamažy!“ Pajšli jany ŭ harod. Uziaŭ dzied repku za zialony čub, baba dzieda za saročku, dačka babu za šnuroŭku; ciahnuć rukami, ŭpirajucca nahami; pramučylisia ŭwieś dzień, a repka siadzić u ziamli, jak pień.
Kličuć jany sučačku Haŭku: „Chadzi, Hawačka, nie lažy, nam repku wyrwać pamažy!“
Pajšli jany ů harod. Uziaŭ dzied repku za zialony čub, baba dzieda za pajaśnicu, dačka babu za spadnicu, sučka dačku za kasicu; pramučylisia ŭwieś dzień, a repka siadzić u ziamli, jak pień.
Kličuć jany kisiu Lizanku: „Chadzi, Lizanačka, nie siadzi, nam repku rwać pamažy!“
Pajšli jany ů harod. Uziaŭ dzied repku za čub, baba
