Старонка:Narbutt T. Pomniki do dziejów Litewskich (1846).pdf/16

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

6

ski pocznet walku z kniazem Skirmuntom, chotiaczy ieho wyhnaty z otczyzny swojeia z Berestia, z Melnika, z Horodna, y z Nowohoroda y Skirmunt poszlet posłow swoich, do welikoho kniazia Litowskoho Zywinbudia, prosiaczy ieho, aby pomocz iemu dał, na protywku Rusi. Y kniaź weliki Litowski y Żomoytski Zywinbud poszlet iemu na pomocz syna swojeho starszoho, Kukowoytia, zowsimi siłami swoimi Litowskimi y Zomoytskimi. Y poydet kniaź weliki Skirmunt z Kukowoytom, i zowsimi siłami, naprotywku Mstysławla, kniaźia Łuckoho y Pińskoho, || y na sey storone reki Jasełdy, poraził kniaź Skirmunt kniazia Łuckoho y Pińskoho, nahołowu, y wsiu siłu y rat' ich Ruskuiu. Tolko kniaź Mstysławl w male drużynie, ledwo sam wteczet w horod Łucko. A kniaź weliki Skirmunt, otmet horod Pińsk y horod Turow, y wozhłasi Ruś welikim płaczem iż tak wsi sut pobity ot bezbożnoie Litwy.

A kniaź weliki Skirmunt syna welikoho kniazia Litowskoho Zywinbudewa Kukowoytia czestowawszy y obdarywszy bezczyslennoje mnożestwo zołota y serebra, y borzymi końmi, y odpustył do otca ieho czestno, welikoho kniazia Litowskoho y Żomoytskaho, y koli on pryiedet do otca swojeho, y mało pry otcy swojem pobywszy, y otec kniaź weliki Litowski i Żomoytski Zywinbud umre.

A syn ieho Kukowoyt seł na welikom kniażenij Litowskom y Żomoytskom. Y buduczy w tot czas carem Zawolskim, imenem car Bałakłay, y prysłał posłow swoich do welikoho kniazia Skirmunta, sztoby iemu wychody ieho dawał, i baskaki jeho chował potym horodom potomu, kak z tych horodow chożywało za predkow jeho kniazey Ruskich, y kniaź weliki Skirmont, pod toiesie poddat nechoteł, y tym posłom jeho, nosy, huby, uszy, kazał powryzywaty, y do neho odpustył. Y tot car na leto sobrawszysia, z mnohimi siłami, y ordami tatarskimi y poszoł na ruskuiu zemlu, y mnoho zła wczynił w Ruskoy zemli. || Y kniaź weliki Skirmont, sobrawszy wsi woyska swoi y potkał jeho na hranicy swoiey w Koydonowe y poraził toho cara, y wsiu ieho moc tatarskuiu pobił, y samoho cara ubił, y z zwitiażstwom welikim poszoł na Ruskuiu zemlu, y wźiał horod Mozyr, Czernihow, Starodub, Karaczow, i zowsim w cełosty zwyteżstwom oderżawszy, wernułsia nazad.

Y mił kniaź weliki Skirmont troch synow, starszy Troniata, druhij Lubort, tretij Pisimont, a potom kniaź weliki Skirmont umre. Y Lubort siadet na Koraczewe, y nazowetsia kniaź Koraczewski; y Pisimon siadet na Turowi, a Troniata na Nowohorodcy, y panowali na tych horodech, mnoho let. Y kniaź weliki Litowski y Żomoytski, Kukowoyt buduczy na welikom [1] na wielikom Nowhorodskom, kniażeczyі, Ryngoltu ne


  1. Przerwa.