2
y nad neiu naszli hory wysokija || y na onych horach rowniny welikija, y dubrowy roskoszny y rozmaitoie użytosty napołnennych wo zwerech, rożnoho rożaju, to jest nayperwey Turow, Zubrow, Łosey, Oleney, Sarń, Rysey, Kunic, Lisic, Biełok, Hornostajew, i innych rozmaitych rożajew, y tu też w rekach welikuju ożytost ryb nepospolitych, iż tolko tyie ryby kotoryie se w tych rekach rodet, ale mnożestwo ryb rozmaitych a dywnych prychodiat z mora, a to za toju pryczynoju iż nedaleko ustyie Nemnowoie, hde Nemon w more wpadajet, nad kotorymiż rekami nad Dubisoju y nad Nemnom y nad Juroius, tamsia poselili y poczali rozmnożatysia. Onoie meszkanie ich nad tymi rekami wielmisia im spodobało i nazwali tuiu zemlu Żomoydzkaja zemla.
Y potom wyszereczennoie kniaże Pilemon wrodył trech synow, starszy Bork, druhi Kunos, tretij Spera. Starszy iż syn Bork wczynił horod na rece Jure, y złożeno imia toho kniażaty pospoł z rekoiu, iż imia rece Jura, a kniażaty Bork, y nazwał toy horod Jurbork. A seredni syn Kunos pryszoł na ustie reki Newiaży, hde ona wpadaiet w Nemon i toy wczynił horod, i nazwał ieho imenem swoim Kunosow horod. [1] A tretij syn Spera, poszoł dalej upuszczu ku wschodu słońca, y preszoł reku Newiażu y reku Swiatuju; i tretiuju reku Szyrwintu, y naszoł ozero łukami y rozmaitym derewom ukraszenno, hdeż to zlubiwszy, y nad tym ozerom poselilisia, y toie ozero imenem swoim nazwali Spera. Adowsprunk imenem Skitawrasa, || poszoł rekoiu Swiatoiu, y naszoł meysce welmi choroszo y horodyszczu podobnaho, y spodobałosia iemu welmi y on tam poseliłsia, y wczynił sobi horod, y dał imia tomu horodu Wiłkomir, a sam nazwałsia kniazem Dziawiłtowskim, y tamsia poczał rozmnożaty.
My że wozwratymsia wospak, y panuiuczy Speru mnoho let, y był welmi łaskaw poddanym swoim, y potom zmerł bez płodu, y poddanyi ieho, miłujuczy ieho, y podłuh rymskoho obyczaju wczynili bałwana na pamet ieho y nazwali Spera. A po tym onyi ludij meszkaiuczy koło neho, y poczali jemu ofiry czynitij, y za boha jeho mitij, y potym koli tot bałwan zkaziłsia, y onyi toie ozero y mestco chwalili y za boha mili, y potom meży soboiu hospodara nemili i meszkali bez Pana.
A nawratymsia wospak. Po małych czasech umre brat ieho Bork, kotory meszkał na Jurborku nemaiuczy ditey. A brat ieho Kunos, ozmet y tuiu czast brata swojeho Borka, y horod Jurborg, y toy czasty jeho budet panowaty.
A onoie kniaże Kunos mił dwuch synow, odnoho Kiernusa, a druhoho Gimbuta. A panujuczy jemu w zemli Żmoydzkoy, poczał mnoży-
- ↑ O tym grodzie obaczyć Dzieje Nairodu Litewskiego T. VII. Dodatek IX. artykuły Rytterswerder i Nowo Kowno.
