NA XIV NIADZIELU PA SIOMUSIE.
I.
Braty, pastupajcie pavodle ducha, i pažadańniaŭ cieła spaŭniać nia budziecie. Bo cieła pažadaje prociŭ ducha, a duch prociù cieła; bo jany adno adnamu spraciŭlajucca, kab vy nie rabili taho, čaho chočacie. A kali daiciosia kiravacca duchu, — vy nia jość pad zakonam. Čyny-ž cieła jość viedamyja; voś jany: čužałostva, niačystaść, biasstydnaść, raspusta, bałvanachvalstva, čary, niepryjaźń, sprečki, zavidnaść, hnieŭ, svarlivaść, niazhoda, razdvajeńnie, nienaviść, zabojstva, pjanstva, abžorstva i im padobnaje; ab hetym kažu vam, jak i kazaŭ, što katoryja tak robiać, tyja Božaha valadarstva nie dastupiacca. Płodam-ža ducha jość: luboŭ, radaść, supakoj, ciarplivaść, miłasernaść, dabrata, razvažnaść, cichaść, viera, skromnaść, ustrymlivaść, čystaść. Prociŭ takich niama zakonu. A katoryja jość Chrystusavy, tyja ŭkryžavali svajo cieła z błudami i pažadlivaściami.
(Gal. 5, 16—24).
II.
U heny čas skazaŭ Jezus svaim vučniam: nichto nia moža służyć dvum panom, zatym što
