NA IX NIADZIELU PA SIOMUSIE.
I.
Braty, nie pažadajma złoha, jak žydy na puščy pažadali. Nia kłaniajciesia tak-ža falšyvym bahom, jak niekatoryja z ich, ab jakich napisana: sieŭ narod jeści i pić i paŭstaŭ zabaŭlacca. Nie dapuskajmasia raspusty, jak niekatoryja z ich dapuścilisia i ŭ vadzin dzień zhinuła ich dvaccać try tysiačy. Nie spakušajma Chrystusa, jak spakušali niekatoryja z ich i ad hadaŭ pahinuli. Nie narakajcie, jak niekatoryja z ich narakali i pahinuli ad zabiŭcy. Usio heta zdarałasia z imi, jak vyabražeńnie, a napisana na navuku nam, žyvučym u kancy vieku. Voś-ža — chto dumaje, što jon staić, niachaj uvažaje, kab nia upaŭ. Niachaj spakušeńnie vaša nia pieravyššaje sił čałavieka. Vierny jość Boh, jaki nie dapuścić spakušvać vas nad siły vašy, ale pry spakušeńni daść sposab, kab vy mahli vytryvać.
(1 Kar. 10, 6—13).
II.
U heny čas, kali prybližyŭsia Jezus da Jeruzalimu, bačačy miesta, płakaŭ nad im i kazaŭ: kab-ža ty paznała i to ŭ hety dzień tvoj, što na supakoj tabie! Ale ciapier heta skryta ad vačej
