NA VIII NIADZIELU PA SIOMUSIE.
I.
Braty, my nie daŭžniki cieła, kab žyć pavodle cieła. Bo kali pavodle cieła budziecie žyć, — pamrecie, ale kali ducham čyny cieła ŭmorycie — žyć budziecie. Bo katoryja kirujucca ducham Božym, jany jość Syny Božyja. Bo-ž vy nie atrymali ducha niavolnictva ŭznoŭ na strach, ale atrymali ducha synoŭstva, u katorym kličam: Abba, Ojča! Sam Duch śviedčyć duchu našamu, što my syny Božyja. Kali-ž syny, to i naśledniki: naśledniki-ž Božyja, a sunaśledniki Chrystusavy.
(Ryml. 8, 12—17).
II.
U heny čas skazaŭ Jezus svaim vučniam hetkuju prypovieść. Adzin čałaviek byŭ bahaty i mieŭ haspadara, na katoraha jamu danieśli, što jon rasstračvaje jaho dabro. I paklikaŭ jaho i skazaŭ jamu: što heta ja čuju ab tabie? Zdaj rachunak z tvajho haspadaravańnia, bo ŭžo nia budzieš mahčy haspadaryć. Haspadar-ža havaryŭ sam da siabie: što mnie rabić, — pan moj adymaje ad mia-
