Перайсці да зместу

Старонка:Lekcyi i Evanelii na niadzieli i śviaty (1938).pdf/189

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

NA DZIEŃ ŚV. FRANCIŠKA SERAFICKAHA.

I.

Braty, kryj mianie Boža, kab ja čym inšym chvaliŭsia, jak tolki kryžam Pana našaha Jezusa Chrystusa, praz jaki mnie śviet ukryžavany, a ja śvietu. Bo ŭ Chrystusie Jezusie ani abrazańnie, ani nieabrazańnie znača što, ale novaje stvareńnie. A katoryja buduć trymacca hetaha praviła — nad imi, i nad Izraelem Božym niachaj budzie supakoj i źmiłavannie. Dalej niachaj nichto mnie nia ŭprykrajecca, bo ja našu znaki Pana Jezusa na ciele svaim. Łaska Pana našaha Jezusa Chrystusa z ducham vašym, braty! Amen.

(Galat. 6, 14—18).

II.

U heny čas, Jezus adkazvajučy moviŭ: słaŭlu ciabie, Ojča, Panie nieba i ziamli, što ŭtaiŭ hetyja rečy ad mudrych i prazorlivych, a abjaviŭ ich maleńkim. Tak, Ojča, bo hetkaja tvaja była vola. Usio mnie pieradana Ajcom maim. I nichto nia znaje Syna, jak tolki Ajciec, ani Ajca chto znaje, jak tolki Syn i kamu Syn abjavić zvoliŭ-by. Chadzicie da mianie ŭsie, što pracujecie i abciažanyja, a ja