NA DZIEŃ ŚV. MICHAŁA ARCHANIOŁA.
I.
U henyja dni aznajmiŭ Boh, što skora maje stacca, pasłaŭšy praz svajho anioła słuzie svajmu Janu, katory padaŭ śviedčańnie ab słovie Božym i śviedčannie Jezusa Chrystusa, i ŭsio, što bačyŭ. Bahasłaŭleny, katory čytaje i słuchaje słoŭ hetaha praroctva i bieraže toje, što ŭ im napisana, bo čas blizki. Jan siami Kaściołam, katoryja ŭ Azii. Łaska vam i supakoj ad taho, katory jość, i katory byŭ i katory prybudzie i ad siami duchaŭ, katoryja prad voblikam tronu jaho, i ad Jezusa Chrystusa, katory jość viernym śviedkam, piervarodnym z pamioršych i vaładar caroŭ ziamli, katory ŭźlubiŭ nas i abmyŭ nas ad hrachoŭ našych u kryvi svajej.
(Ab. 1, 1—5).
II.
U heny čas padyjšli da Jezusa vučni i skazali: chto, dumaješ, bolšy ŭ vaładarstvie niabiesnym? A Jezus, paklikaŭšy dzicia, pastaviŭ jaho pasiarod ich i skazaŭ: sapraŭdy kažu vam, kali vy nie naviernieciesia i nia staniecie, jak dzieci, nia ŭvojdziecie ŭ vaładarstva niabiesnaje. Dyk