NA DZIEŃ ŚV. KAZIMIERA.
I.
Ščaślivy čalaviek, katory znojdzieny jość biaz zahany i katory nia hnaŭsia za zołatam i nie nadzieiŭsia ŭ hrašoch i skarbach. Chto-ž jość hetki, dyk chvalić jaho budziem? Bo dzivaŭ dakanaŭ u žyćci svaim. Chto daznany jość u hetym i ŭdaskanaleny, tamu budzie chvała viečnaja: jaki moh prastupić, ale nie prastupiŭ, rabić zło, ale nie rabiŭ. Dziela hetaha ŭćvierdžana bahaćcie jaho ŭ Panu i dareńnie jaho prasłaŭlać budzie ŭsia hramada śviatych.
(Mudr. 31, 8—11).
II.
U heny čas skazaŭ Jezus svaim vučniam: niachaj buduć padpajasany biodry vašy i śvietačy zapalenyja ŭ rukach vašych, a vy padobnyja da ludziej, čakajučych pana svajho, kali budzie varočacca z viasiella, kab adrazu jamu adčynić, jak nadyjdzie i pastukaje. Ščaślivyja tyja słuhi, jakich jon, pryjšoŭšy zastanie nia splučy sapraŭdy kažu vam: jon padpajašacca, pasadzić ich pry stale i, abchodziačy, pasłuhavać im budzie. A kali-b pryjšoŭ u druhoj varcie i kali-b u treciaj varcie pryj-
