Гэта старонка не была вычытаная
II.
U heny čas skazaŭ Jezus svaim vučniam: kali vy pościcie, — nia budźcie, jak kryvadušniki, sumnyja. Bo jany niščać tvar svoj, kab pakazacca prad ludźmi, što jany pościać. Sapraŭdy kažu vam, što jany atrymali zapłatu svaju. A ty, kali pościš, namaść hałavu svaju i abmyj tvar svoj, kab nia ludziam pakazacca, što pościš, ale Ajcu svajmu, katory jość u tajnaści, a Ajciec tvoj, katory vidzić u tajnaści, addaść tabie. Nie źbirajcie sabie skarbaŭ na ziamli, dzie irža i mol zjadaje, i dzie zładziei vykopvajuć i kraduć. Ale źbirajcie skarby ŭ niebie, dzie ani irža, ani mol nie zjadaje i dzie zładziei nia vykopvajuć i nie kraduć. Bo dzie tvoj skarb — tam i serca tvajo.
(Mat. 6, 16—21).
