Гэта старонка не была вычытаная
NA NOVY HOD.
I.
Darahi, usim ludziam akazałasia łaska Boha, Zbaŭcy našaha, jakaja vuča nas, kab my, adkinuŭšy biazbožnaść i śvieckija pažadańni, ćviaroza, spraviadliva i pabožna žyli na hetym śviecie, čakajučy bahasłaŭlenaj nadziei i prychodu słavy vialikaha Boha i Zbaŭcy našaha Jezusa Chrystusa, katory samoha siabie daŭ za nas, kab nas adkupić ad usiakaj niahodnaści i ačyścić dla siabie narod asablivy, achvotny da dobrych učynkaŭ. Heta havary i napaminaj u Jezusie Chrystusie Panu našym.
(Tyt. 2, 11—15).
II.
U heny čas, kali minuła vosiem dzion i treba było abrezać dzicia, dali jamu imia Jezus, jakoje nazvaŭ anioł, pierš čym jano pačałosia ŭ łonie.
(Łuk. 2, 21).
