Woŭ — Ci čuli, bratočki! Na ŭschod wy zir-
[nicie;
Stryboh ŭžo pačuŭ tam jaho pierachwałku,
Ahniom dyša z hniewu, skryhoča zubami,
Wun iskrami sypić.
Čort — Chutčej kot z sabakam,
Zabyŭšy niazhody na wieki združycca,
Jak Krala swabodna kaliś abručycca
Z Swarožykam hordym, Wałynia adzinakam.
Iły — Tabie niemahčyma dabicca da świetu:
Adkrytaje-ž nieba tužliwamu ćwietu.
Čort — Zahinie świet, zahinie wola!
Woŭ — Nam… bo sumniliś…
Pierapłut — Dabrom apiliś,
A złom syciliś —
Až Boh daždaŭsia:
Duch čortam staŭsia!
Čort (raskidajučy wohnišča) —
Dušam treba nia ziella, im z pakory wia-
[siella,
A z wiasiella trywohi dać treba,
Kab ledź-što addychnuli, jznoŭ u ił pa-
[tanuli,
A nia dać im ni chleba, ni nieba.
Chor — A z wiasiella trywohi —
Och, śmiaiciesia bohi —
A nia dać im ni chleba, ni nieba.
