jak wy ciapieraka. A kali wam užo tak chočecca wady, to woś jakuju my wam damo radu: słužycie u nas, a my wam damo wady“.
Nu, štož atkaže čaławiek, što umiraje, ad smahi? — „Dajcie nam wady, a my z žonkami i z dzietkami budziem wam słužyć“.
Jak umowilisia, tak i zrabili. Kapitalisty byli ludzi aściarožnyje i, jak na toj čas, na‘t razumnyje. Jany raździalili swaich słužkoŭ na kampani, katorymi kamandawali kapitany, hienerały. Tyje stawili adnych čerpaci wadu s krynicy, druhich — nasić jaje, a trecich — šukać nowych krynicaŭ. Usiu wadu zwazili i zliwali u adnu wialikuju kadušku. Hetu kadušku kapitalisty prazwali rynkam, zatym što uwieś narod — słuhi kapitalistaŭ tudy prychodzili brać wadu.
A tady woś što kapitalisty stali hawaryć narodu:
„Za kožnaje wiadro wady, što wy pryniasiecie da kaduški, my wam damo hrošyk, a za kožnaje wiadro, što wy, ci wašyje žonki ci dzieci buduć brać z našaje kaduški, wy płacić nam budziecie pa 2 hrošyki; hety lišni hrošyk, što my budziem brać ad was, heta naš zarabotak, dachod, bo biez hetaho nam nimaš rachunku rabić wam łasku, i wam prydziecca pamirać biez wady“.
