A. Heta jość asoby i miescy, katoryje prywodziuć nas da hrechu.
P. A ci hrašyć toj, chto nia chočeć ścierahčysia zdareńnia?
A. Hrašyć i možeć adbyć spowiedź niewažna.
P. Što treba zrabić pierad spowiedziaj?
A. Treba prypomnić usie swaje hrachi, žaleć za jich i pastanawić bolš nie hrašyć.
P. Što heta jość Spowiedź?
A. Spowiedź heta jość askaržeńnie siabie pierad ksiandzom ŭ usich swajich hrachoch dla atrymańnia razhrašeńnia.
P. Chto ŭstanowiŭ Spowiedź?
A. Pan Jezus.
P. Jak treba spowiedacca?
A. Ščyra z usich hrachoŭ, žalejučy za jich.
P. Što treba kazać, prystupiŭšy da spawiadnicy?
A. Treba, stojučy na kaleniach, pieražygnacca, skazać Pachwalony, kali apošni raz byŭ ŭ Spowiedzi abo što pieršy raz prychodzić, ci adprawiŭ pakutu, a pośla kazać usie swaje hrachi, dabaŭlajučy kolki razoŭ kožny zroblen.
P. Z jakich hrachoŭ kaniešnie treba spowiedacca?
A. Z usich hrachoŭ śmiartelnych, zroblenych myślaj, mowaj i učynkam.
P. Što treba rabić, skazaŭšy ŭsie hrachi?
A. Skazaŭšy ŭsie hrachi, treba kazać: „bolš nia pomniu, žaleju ščyra, abiacuju paprawicca i prašu razhrašeńnia“.
P. Jak treba słuchać napominańnia ksiandza?
A. Treba słuchać uwažna, jakby heta sam Pan Jezus naučaŭ.
