prychodziłosia haładać. Maskoŭskaje wojska śmieła baraniłosia, i nie było nadziei skora dabyć horad. Batory wyzwaŭ tady achwotnikoŭ, katoryje by zhodzilisia ŭźleźci na prytkuju haru i padpalić ścieny krepaści, abiecujučy im za heta bahatyje nahrady. Doŭha mučylisia achwotniki, ale ŭ kancy im pašancawało: nastupiła pieknaja suchaja pahoda. S pyłajučymi smalakami kinulisia jany da ścien krepaści; mnoha ich było pabito, ale inšyje dajšli, i skora zapaliłasia častka ścieny, katoraja hareła ŭsiu noč i dzień, nia hledziačy na toje, što z siaredziny ad pažaru baranilisia, jak maha. U ścienie zrabiŭsia prachod.
Z daŭnych časoŭ stary Połack šyroka sławiŭsia swaim bahactwam, tarhoŭlaj i nialičenymi skarbami swaich cerkwiej. Wiedało ab hetym i wenhierskaje wojska, katoraje, pamahało Batoramu. Woś wenhry, biaz wiedama karala, pastanawili ŭwarwacca ŭ Połack unočy, kab nahrabić sabie roznaho bahactwa. Jak uraili, tak i zrabili: a paŭnočy padnialisia, padkralisia, kinulisia praz pyłajučuju ścienu ŭ zamok i spatkalisia z wystrełami usich harmat razam. Maskoŭskaje wojska čekało napaści z hetaho prałomu i pryhatawało tut šmat harmat.
Zrabiłasia ahulnaja trywoha ŭ nočy. Zasypanyje ahniom i kulami wenhry ŭsiož-taki łamalisia i ŭłamalisia ŭ krepaść. Sam karol byŭ pry hetaj bitwie, starajučysia zawiaści choć jaki niebudź paradak. Maskoŭcy adbili napaść, zhasili pažar u krepaści, ało niepryjaciel zrabiŭ nowyje akopy, užo šmat bližej da ścien, i adhetul iznoŭ paliŭ ścieny. Ješče kolki dzion baranilisia Maskoŭcy, dušačysia ad dymu i žaru, ale, zmučenyje ŭ kaniec, zdalisia. Karol abiecaŭ tym, katoryje zachočuć wiarnucca ŭ Maskoŭščynu, wolny prajezd, a chto zachoče astacca — wolnaje žyćcio na miejscy. Pry wychodzie Maskoŭskich wojsk s Połacka, sam karol dahledaŭ za tym, kab nie stałosia jakoj kryŭdy Maskoŭskamu wojsku.
Nia lohka pryjšłosia Batoramu zawajewać Połack. Chrabra baraniłosia maskoŭskaje wojska ŭ krepaści, wykazywajučy nie mała adwahi. A bolš za ŭsio zatrudniaŭ wajnu niedachwat charčoŭ dla wojska. Charčy možna było dastać tolki Dźwinoj sa starany Dzisny, bo ŭwieś kraj bolš čym na 60 wiorst kruhom Połacka wyhledaŭ na lesnuju pustyniu. Za 17 hadoŭ kniažeńnia Ioanowaho ŭ Połackaj ziamli na tych miejscach, hdzie kaliś byli niwy, wyros les. Tak sama sa starany Pskowa i Łuk bolš čym na 25 mil była lesnaja pustynia
