Kryžaki achwotna zhodzilisia pamahać jamu, bo wiedali, što pry hetych damowych swarkach asłablajuć swajho niepryjaciela. Rycary pryjšli s silnym wojskam. Jahajła złučyŭsia z imi i napaŭ nieŭspadzieŭki na Kiejstuta, ale Kiejstut byŭ razumnym i śmiełym čeławiekam, dyk i wajna z im była nia lohkaja, i karyść niewiadomaja. Dziela hetaho Jahajła puściŭsia na chitraść: jon prasiŭ dziadźku s synam u swoj aboz bytcam dla taho, kab pamirycca. Dawierčywy Kiejstut prystaŭ na heta, ale jak tolki jon pryjechaŭ tudy, jaho schapili razam s synam Witoŭtam, zawieźli ŭ Krewo (ciapier miastečko ŭ Ošmiansk. paw. Wił. h.), začynili jaho ŭ zamčyšče, hdzie na piaty dzień padasłanyje praz Jahajłu ŭbiŭcy zadušyli Kiejstuta razam sa słuhoj jaho Hryhoram Amuličem. Witoŭta čekała hetkaja-ž samaja śmierć; ale, žonka jaho, Anna, zdaleła wyratawać, piereadzieŭšy ŭ žanockuju apratku. Jahajło sieŭ iznoŭ na Wilenskim Wialikakniažeckim pasadzie. Kab sahnać kiejstutowaho syna, Andreja, Harbataho, s połackaho pasadu, Jahajło pasłaŭ na Połacki pasad brata swajho, Skirhajłu; ale Połačanie, ulubiŭšy swajho kniazia, zastupilisia za jaho i nie puścili ŭ Połack Skirhajłu. Tady Skirhajła pryzwaŭ kryžakoŭ i napaŭ na Połack. Ale kniaź Andrej Harbaty abaraniŭ swaju stalicu. Tymčasam Andrej Olhierdowič złučyŭsia s kryžakami i kniaziem smalenskim i tak sama pajšoŭ na Połackije ziemli. Narod razam Andrejem Harbatym nie dapuścili ich da Połacka. Tady kryžaki, spaliŭšy wakolicy Łukomla, Dryssy i šmat jakich wiosak, nabraŭšy kolki tysiačaŭ narodu ŭ niawolu, pawiernuli nazad. U hetym samym časie Światosłaŭ Smalenski napaŭ na Witebsk i Oršu. (Hety čeławiek prasławiŭsia swaim źwierstwam. Letapisi razskazywajuć ab im strašennyje rečy. Ion paliŭ cełyje sotni žywych ludziej, zapioršy u dreŭlanych budynkach, — dušyŭ, sadziŭ na koł žanok i małych dziaciej), Paśla pajšoŭ jon na Mścisłaŭl. Dziesiać dzion stajało jaho wojska kala horadu. Žycieli nie paddawalisia. Na adzinadcaty dzień pryjšła horadu padmoha, wysłanaja Witoŭtam. Skora pryjechaŭ i sam Witoŭt. Adbyłasia krywawaja, strašnaja bitwa. Światosława i jaho plamieńnika — Juryja zabili, a synoŭ jaho ŭziali ŭ niawolu. S pad Mścisłaŭla Litoŭskaje wojska pajšło da Smalenska; pasadziŭšy tam swajho kniazia, paśpiešyło jano dalej k Połacku, katory ŭsio ješče nie paddawaŭsia Andreju Olhierdowiču. Tady Andrej Olhierdowič, da katoraho ŭžo dajšli wieści ab doli Światosława, adstupiŭsia ad Połacka i zamknuŭsia ŭ Łukomli. Ale tut
