cionalnaj sprawie zusim hie było kamu rupicca. Z hetaho času prykmiečajecca šparki upadak biełaruskaj literatury i kultury.
Str. 73. Ruiny zamka ŭ Lucynie. Zamak hety budawaŭ mahistar (hłaŭny načalnik) Liwonskich kryžakoŭ u pačatkach XVI stalećcia. Ŭ 1559 hadu hety zamak pierajšoŭ da Polščy i byŭ doŭhi čas hraničnaj krepaściu z Maskwoj.
Str. 79. Biełarusy pačatkoŭ XIX stalećcia. Rysunak hety ŭziaty z wiadomaj pracy E. Tyškiewiča „Opisanie powiatu Borysowskiego. Wilno 1847 r“. S prawaj starany adzieža sielanina: doŭhi kazak z remiennym padzieom; z lewaj — dwoje ŭ adziežy drobnaj šlachty.
Str. 81. Biełarusy kanca XIX stalećcia. Jak prapała nacionalnaja świedomaść narodzie, tak nie mahła zachawacca staraświeckaja zhrabnaja jaho adzieža; na hetym rysunku bačym my sielanina ŭ biezformienaj i abdziertaj świtcy; — jakaja rožnica, kali my pryraŭnujem opratku kanca da opratki pačatkoŭ XIX stalećcia.
Str. 83. Połack u kancy XIX stalećcia. Na hetym rysunku my bačym Połack sa starany Dźwiny. Heta adzin z samych starych biełaruskich haradoŭ. My ŭžo wiedajem, što Połack byŭ walikokniažeckaj stalicaj Rohwołodowičoŭ. Ale ŭ starych Skandynaŭskich pieśniach (sahach) ješče da Rohwołoda uspaminajecca Połack, jak bahaty i silny horad, katorym kirawaŭ swoj kniaź; tam-že Połacki kniaź Połtes, katory pawinien byŭ kniažyć kała VI wieka. Połack pierežyŭ swaju siłu i sławu staličnaho i tarhowaho horadu i, jak sam narod biełaruski, z wialikokniažeckaj stalicystaŭ zakinutym haradkom pawietowym. Pamiatniki daŭnaho wialičyja nie zachawalisia, tolki nazwańnia roznych čaściej horada świedčać ab słaŭnaj minuŭščynie.
Str. 87. Biełarusy kanca XIX stalećcia. Na hetym rysunku pakazany biełarusy-sielanie z wakolic Pinska. Na Pinskich niedastupnych bałotach bolš zachawałasia biełaruskaj staraświeččyny, jak u mowie tak, i ŭ opratkach. Kraj heta markotny, ale nadta cikawy, bo ješčž mnoha maje ŭ sabie staroha, šho druhimi wakolicami daŭno užo zabyto.
Stranicy: 91, 93 i 95. W. Dunin-Marcinkiewič, F. Bohušewič i Janka Łučyna (Niesłuchoŭski). Hł. tekst.
