daloka ad Jerazolimy, i mieŭ dźwie siastry Maryju i Martu. Usie troje jany nadta lubili adzin druhoha. Pan Jezus czasta bywaŭ u ich. Adnaho razu Lazar ciażka zachwareŭ. Siostry jaho pasłali skazać Jezusu: „Panie, toj, katoraho Ty lubisz, zachwareu“. Pan Jezus byŭ tady daloka ad Betanii.
2. Kali Pan Jezus pryszoŭ, Lazar użo nia żyŭ, a nawat czaćwiorty dzień byŭ użo ŭ hrobie. Abiedźwie siastry nadta sumawali i dzila hetaho paprychadzili da ich nikatoryja swajaki i znajomyja, kab pacieszyć ich. Jak tolki Marta paczuła, szto idzieć Pan Jezus, pakinuła ŭsich, wyszła na spatkańnie i skazała: „Panie, kab Ty byŭ tut, ni pamiorby brat moj! Ale wiedaju, szto i ciapier kali paprosisz u Boha sztokolak, daść Tabie“. A Jezus skazaŭ jej: „Uskreśnić brat twoj“. Marta atkazała: „Wiedaju, szto ŭskreśnić na astatni dzień, kali ŭsie pamiorszyja paŭstanuć“. Tady Jezus skazaŭ jej: „Ja jość uskraszeńnie i żyćcio. Chto wieryć u mianie, choćby i pamior, żyć budzić. Ci wierysz u heta?“ Marta atkazała: „Tak, Panie, wieru, szto Ty Chrystus, Syn Boży, katory pryszoŭ na hety świet“.
Pośla Marta wiarnułasia da chaty i skazała swajej siastre, szto pryszoŭ Pan Jezus Maryja skarej pabiehła da Jaho, a swajaki i znajomyja paszli takża za jej. Uwidzieŭszy Pana Jezusa, Maryja pawaliłasia Jamu ŭ nohi i
