źlitawaŭsia nad hałodnymi ludźmi i kazaŭ usim pasieść na ziemli. Pośla pabłahosławiŭ hety chleb i ryby i zahadaŭ swaim wuczniam razdawać ludziom. Kożny dastaŭ stolki, szto padjeŭ da syta.
Jak usie najelisia, Pan Jezus kazaŭ sabrać usie kusoczki, szto astalisia, kab ni marnawalisia, i nazbirali ich dwanaccać koszykoŭ. Hetak to Pan Jezus piać chlebaŭ i dwie ryby cudoŭna razmnożyŭ i nia tolki szto nakarmiŭ piać tysiacz ludziej, ale jaszcze astałosia dwanaccać koszykoŭ abjedkaŭ. Uwidziŭszy hetaki cud, hawaryli usie: „Jon heta toj prarok, katory mieŭsia pryści na hety świet“, heta znaczyć Zbawiciel.
22. Pan Jezus błahosłaŭlaić dzietak.
Dla ŭsich byŭ Pan Jezus dobry, ale najbolsz Jon lubiŭ dzietak. Adnaho razu pabożnyja matki prywiali da Pana Jezusa swaich dziaciej i chacieli, kab Jon pabłahosławiŭ dzietak. Ale Pan Jezus byŭ tady nadta zmaryŭszysia, dyk wuczni ni chacieli dapuścić da Jaho dzietak. Zahledziŭszy heta, Pan Jezus skazaŭ: „Pazwolcie dzietkam prychadzić da mianie i ni zabaraniajcie im hetaho, bo ich jość karaleŭstwa niabiesnaja“. Pośla łaskawa z imi abyszoŭsia i pabłahosławiŭ ich.
