Гэта старонка не была вычытаная
Pośle daŭ Boh Adamu i Ewie skuranuju adziežu i wyhnaŭ ich z raju, a kab nikoli nie mahli wiarnucca, dyk pastawiŭ anioła pry bramie z ahnistym miačom.
Adam i Ewa horka płakali, što praz niepaslušnaść stracili takoje wialikaje šcaście. Na ziamli raśli cierni i asoty, tak jak Boh skazaŭ. Kab mieć što jeści, Adam i Ewa musili ciażka, ŭ pocie pracawać na ralli.
Źwiery, katoryje byli pierš spąkojnyje, padzičeli i stali napadać nia tolki na inšych źwieroŭ, ale nieraz i na ludziej. Adam i Ewa šmat musili znasić hora, a napaśledak pamierci i być pachawanymi.
6. Boh pryrekajeć ludziam Zbawiciela.
Paśla hrechu ludzi stali wielmi niešćaśliwy, bo zasłužyli na piekła. Ale miłaserny