Гэта старонка не была вычытаная
Razsiedaŭsia ŭ pakoju,
Jeŭ i piŭ da uboju,
A brat mučyŭsia ŭ hnoju.
Wiedaŭ, što byŭ u zacisku
I ležaŭ tam pablizku,
A jady choćby z misku,
Choć abjedzienu-b skwarku,
Ci wina bieła čarku
Nie pašle niebaraku.
Ŭ kreśle pan zasiedaje,
Z jady wusny ŭciraje,
A Łazar zamiraje.
Bahač „wiwat“ hukaje,
Dzień, noč muzyka hraje, —
Biedak ślozy hłytaje.
