Гэта старонка не была вычытаная
Chto mianie tak pazdraŭlaje,
Łasku sabie ŭ Syna Majho zjednaje.
Čuŭšy swiaty Bernardyn heta,
Miłasciaj addany k Dziewie s prywietam,
Pastajanna z małych dzionkaŭ
Prad Jaje abrazam kazaŭ Karonku.
U nutry ŭ im tak ŭsio hareło,
Miłasciaj u sercu ŭsio k Joj jaśnieło,
Što da swajej ciotki prybliziŭsia,
I Pračystaj Dziewaj hetak chwaliŭsia:
«Znaju Dziewu adnu takuju,
Što lepšaj nie bacyŭ wiek i nia čuŭ ja:
Jeści-b ja nia moh i pici,
Kali-b nie zdaleŭ dzień jaki z Jej byci.
Pieršy hetaj Karonki ustaŭca
Malitwaŭ šeśdziesiat i try naznačyŭ,
