Перайсці да зместу

Старонка:Kantyczka (1914).pdf/19

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Budzieš taptaci nahoju atkrytaj
Hadzinaŭ, sliŭniaŭ, wužak jadawitych;
Na lwie siardzitym siadzieš nie znaroku,
I na ahromnym budzieš jezdzić cmoku.

Čuj, što Boh kaže: chto mianie miłuje,
I Majo Imia chto ščyra šanuje,
Ja taho takže wiečna nie zabudu,
Ŭ hory ŭsielakim pamahaci budu.

Wysłuchać hołas taho Ja hatowy,
Z im Ja ŭ pryhodzle, i ŭ Mianie jon schowaŭ
Chaj pewien budzie, pewien uwialbieńnia,
I let starečych i swajho zbaŭleńnià.

|}