I. Skaz i jaho čaści.
§ 1. Kali my haworym, ci pišym, to wyražaim sławami našy myśli.
Kožnaja myśl, wyražanaja sławami, nazywaicca skazam.
Skazy bywajuć: karotkija i razwityja.
Skazy dzielacca na čaści: hłaŭnyja i abjaśniajučyja.
Karotki skaz maje tolki hłaŭnyja čaści, katorych jość dźwie: absud i prysud.
Absud, heta toje słowo ŭ skazie, katoraje wyražaje reč, ab jakoj haworycca ŭ skazie, npr. Rečka ciače.
Prysud, heta słowo, wykazywajučaje hłaŭnuju dumku ab rečy, npr. Rečka ciače, wučeń piše.
§ 2. Skaz biezabsudny i biezprysudny.
Kali ŭ skazie nima absudu, ani dahadacca jaho nie možna, to hetaki skaz nazywaicca biezabsudny, npr. mierźnie, ciamnieje.
A kali tak sama nima prysudu, to skaz hety biezprysudny, napr. mama! Darahi Pryjaciel!
§ 3. Skazy niapoŭnyja: U nikatorych skazach adna z hłaŭnych čaściaŭ jość, a druhoj nima, ala jana lohka zhadywaicca; hetakija skazy nazywajucca niapoŭnymi, napr.: Chadzi siudy! zamiest: Chadzi ty siudy. Pa nahach złodzieju! zamiest: Daj ty pa nahach złodzieju.
