Гэта старонка не была вычытаная
ŭ jej myśli dobryja, katorymi ŭźniasiešsia Ty ščyraj duszoj da Najwyššaha. Mo’ słowa jakoje budzie wydawacca mienš padchodnym, nia sumuj! Daść Boh, što jak staniem rodnaj mowaj Jaho chwalici, buduć i słošcy da taho hładziejšyja, a ciapier dawolimsia tym, što majem. Piszuczy hetu knižku, mieŭ ja na mecie dać strawu lohkuju strudžanaj dušy twajej i pamahčy jej wyskazwacca prad Boham słowam prostym, a poŭnym tajničnaj hłybini. Twaryŭ ja tut mała: daŭ toje, što i sam znajszoŭ u piśmienstwie wialikich pieśniaroŭ myśli relihijnaj. Pazwol, o Boža, uzraści zierniatkam hetym na niwie Twajej!
Ks. K. S.
